Spowiadanie wiernych w konfesjonałach jest reliktem przeszłości. A spowiadanie dzieci jest dodatkowo okrutnym rytuałem uczącym uległości, podporządkowania wobec władzy, tworzącym fałszywe wyobrażenie świata i relacji międzyludzkich. Od kilku lat walczymy o to, by spowiadanie stało się wyłącznie zabawą dla dorosłych – rozumiemy, że ktoś chce mówić obcemu mężczyźnie na kolanach, jaki był niegrzeczny, ale dzieciom trzeba tego zaoszczędzić.
Poniżej zamieszczamy treść petycji, którą złożyliśmy w Sejmie RP, a która została odrzucona przez posłów w komisji podawczej.

PETYCJA OBYWATELSKA W SPRAWIE ZAKAZU SPOWIADANIA DZIECI
My, niżej podpisani, składamy petycję o uchwalenie przepisów wprowadzających w Polsce zakaz spowiadania dzieci poniżej 18 roku życia w Kościele katolickim i innych kościołach, jeśli ją stosują.
Uzasadnienie:
1. Spowiedź indywidualna jest reliktem średniowiecza, w którym panowały feudalne stosunki społeczne. Dziś wiemy, że dzieci – tak jak dorośli – mają prawo do szacunku i godności, poczucia własnej integralności i odrębności, mają prawo do własnej intymności, a dorośli mają obowiązek zapewnić im opiekę i bezpieczeństwo.
2. Zgodnie z art 72 punkt 1 Konstytucji RP, który stwierdza, że „Rzeczpospolita Polska zapewnia ochronę praw dziecka. Każdy ma prawo żądać od organów władzy publicznej ochrony dziecka przed przemocą, okrucieństwem, wyzyskiem i demoralizacją”, domagamy się objęcia ochroną dzieci z rodzin religijnych, które są zmuszane przez tradycję, Kościół i swoje rodziny do uczestnictwa w spowiedzi świętej, jako nieodzownego elementu religijnej edukacji.
3. Zgodnie z art 53 punkt 6 Konstytucji RP: „Nikt nie może być zmuszany do uczestniczenia ani do nieuczestniczenia w praktykach religijnych” – tymczasem wolność dzieci w tym zakresie jest ograniczona, a dzieci są w praktyce zmuszone do uczestnictwa w rytuale spowiedzi.
4. Zgodnie z art. 48 punkt 1 Konstytucji RP: „Rodzice mają prawo do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami” – ale: „Wychowanie to powinno uwzględniać stopień dojrzałości dziecka, a także wolność jego sumienia i wyznania oraz jego przekonania”. W naszej ocenie spowiedź nie jest dostosowana do poziomu rozwoju psychicznego dzieci i powinna być wyborem osób dorosłych. Nie ma też w Polsce zwyczaju pytania dzieci o ich zapatrywania i respektowania ich wolności w zakresie wolności wyznania.
5. Żadna obca osoba dorosła nie ma prawa przesłuchiwać dziecka sam na sam bez nadzoru opiekunów i psychologów, nie ma prawa zadawać pytań dotyczących intymnego życia dziecka – nie ma takiego prawa nauczyciel, lekarz, policjant – nie powinien go mieć ksiądz. Dla przykładu, zgodnie z art. 171 §3 k.p.k. przesłuchanie osoby poniżej 15 roku życia podejrzanej o popełnienie czynu karalnego wespół z dorosłym powinno odbywać się w obecności przedstawiciela ustawowego lub faktycznego opiekuna.
6. Spowiedź kościelna odbywa się indywidualnie, sam na sam, na kolanach, pod groźbą kary, w poczuciu winy i upokorzenia, prowadzona jest przez dorosłego mężczyznę i autorytet społeczny, któremu „nie wolno kłamać”. Pozwala to na niedopuszczalną ingerencję w świat intymny dzieci, zaburza wzajemne relacje pomiędzy ludźmi i buduje w oczach dzieci fałszywy obraz relacji społecznych.
7. Spowiednikami dzieci są mężczyźni żyjący w celibacie, którzy nie mają odpowiedniego przygotowania psychologicznego. Zachowanie księży wobec dzieci w konfesjonale nie podlega żadnej kontroli, a co za tym idzie jest polem do nadużyć i patologii. Wiele osób wspomina niestosowne pytania księdza o sferę seksualną, a niektóre ofiary molestowania seksualnego ze strony księży mówią, że ich oprawcy wytypowali ich właśnie w konfesjonale.
8. Prawidłowy rozwój dziecka musi się opierać na istnieniu nieprzekraczalnych granic jego intymności, gdyż tylko w takich warunkach dziecko może rozwinąć silną i niezależną osobowość. Spowiedź jest przekroczeniem tych granic.
9. Spowiedź przedwcześnie konfrontuje dzieci z fałszywie pojętymi koncepcjami „dobra i zła”, gdy dzieci nie mają jeszcze w pełni rozwiniętych możliwości zrozumienia swoich działań.
10. Spowiedź przedwcześnie konfrontuje dzieci z problemami seksualnymi – w sposób nieodpowiedzialny i fałszywy wiąże ich rodzące się zaciekawienie tą sferą z poczuciem winy, grzechu i nieczystości.
11. Jak pokazują wspomnienia wielu osób, spowiedź to doświadczenie upokorzenia i strachu,zdarzenie traumatyczne, paskudne, którego dzieci nie chciały, a przed którym nie potrafiły się obronić – gdyż odbywa się pod presją rodziny i Kościoła.
12. Petycję w tej sprawie podpisało ponad 12 000 osób na stronie avaaz.org
Podpisz petycję: https://secure.avaaz.org/campaign/pl/child_confession_11/
Dodaj komentarz